W sobotnie popołudnie 7 września mieszkańcy gminy Chęciny spotkali się w Centrum Informacji Turystycznej i Historycznej w Chęcinach, aby czytać dzieła Aleksandra Fredry. Wnętrza renesansowej sali kominkowej w „Niemczówce” i stroje z epoki błyskawicznie wprowadziły zebranych w nastrój napisanej po mistrzowsku komedii.

Tego wieczoru odczytane zostały akty najwspanialszego i najbardziej znanego dzieła polskiego pisarza, czyli „Zemsty”. Zanim jednak odczytano z podziałem na role wielkie dzieło Fredry, Tomasz Żelichowski wprowadził zebranych w tematykę spotkania. Zapoznał wszystkich z biografią Fredry, a także z najważniejszymi informacjami dotyczącymi budowy i fabuły komedii.

Lokalna odsłona akcji „Narodowe Czytanie” Aleksandra Fredro zgromadziła prawdziwych miłośników literatury. Zaproszeni goście wzięli udział w akcji publicznego czytania najpiękniejszych fragmentów „Zemsty” Aleksanrda Fredry. W I akcie „Zemsty Czytali: Burmistrz Robert Jaworski (Cześnik), Jarosław Pędzik  (Rejent), Krzysztof Kubicki (Papkin),  Robert Karpiński (Dyndalski), Jolanta  Domagała (Śmigalski), Dariusz Miernik (Wacław), Kazimiera Turlewicz (Podstolina) oraz uczennica Gimnazjum nr 1 – Elżbieta Kubicka (Klara). W II akcie można było posłuchać uczniów Gimnazjum nr 1 w Chęcinach – członków Koła Teatralnego przebranych w stroje z epoki: Renatę Gancarską (Papkin), Gabrielę Waldon (Podstolina), Katarzynę Ziętal (Klara), Pawła Mazurkiewicza (Wacław) oraz Marka Stępnia (Cześnik). W roli lektorów w III akcie wystąpili nauczyciele z Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 2 w Chęcinach: Halina Kołodziejczyk (Podstolina), Michał Chojnacki (Rejent), Andrzej Bożek (Wacław), Marek Krzywicki (Papkin), Stanisław Wójtowicz (mularz) oraz Zbigniew Kowalicki (mularz).

Warto podkreślić, że „Narodowe Czytanie” to zainicjowana w 2012 roku przez Prezydenta Bronisława Komorowskiego ogólnopolska akcja publicznego czytania największych polskich dzieł literackich. Czytanie zostało nazwane „narodowym”, aby podkreślić jego powszechny charakter. Podstawowym celem przedsięwzięcia jest popularyzacja czytelnictwa, zwrócenie uwagi na potrzebę dbałości o polszczyznę oraz wzmocnienie poczucia wspólnej tożsamości. Do tegorocznej edycji akcji zgłosiło się blisko 750 miast i miejscowości. Wśród nich znalazły się również Chęciny.

„Narodowe Czytanie „Zemsty” Fredry odbyło się 07.09.2013 r. w Centrum Informacji Turystycznej i Historycznej Gminy Chęciny „Niemczówka”.  Inicjatorkami  i organizatorkami przedsięwzięcia w naszym mieście były panie:  Barbara Woś i Renata Janusz.

Jak podkreślano tuż po zakończeniu akcji w chęcińskiej, zabytkowej „Niemczówce”, spotkanie z komedią Fredry, z jego piękną polszczyzną i ponadczasowym dowcipem okazało się być niezapomniane. Przyszłoroczne Narodowe Czytanie poświęcone zostanie Henrykowi Sienkiewiczowi.

Tegoroczny wrzesień przyniósł naszemu klubowi niezwykle nostalgiczną powieść p.t. „Dryft” Karen Gilicce. Sześć, obecnych na zebraniu klubowiczek, przy wtórze słuchanych szant, zgodnie orzekło, że lektura czaruje językiem i jednocześnie porusza prezentowaną treścią. Zresztą książka została wyróżniona przez fachowców; w 2006 roku otrzymała Europejską Nagrodę Literacką, została również przetłumaczona na wiele języków, – czyli zachwyca słusznie.

Kilka słów o treści – główna bohaterka, Lara, wyjeżdża z rodzinnej Irlandii w poszukiwaniu przygód. Zafascynowana Ameryką Południową i jednym z jej przystojnych mieszkańców Alejem – zakłada rodzinę i zapuszcza korzenie. Niestety w życiu kobiety dochodzi do tragedii. Ginie jej czteroletni synek Nacio. Lara opuszcza egzotyczną Amerykę Południową i powraca w rodzinne strony. Irlandzkie wybrzeże, szum fal, poczucie winy, uczucie osamotnienia stają się nową codziennością Lary w rozpadającym się domku, odziedziczonym po zmarłej matce. Główna bohaterka próbuje zapomnieć o zaginięciu syna i wdaje się w romans z mężem kuzynki. Jest niestała w uczuciach i wkrótce jej zdrada staje się przyczyną tragedii.

Z pewnością warto sięgnąć po tę pozycję. Aczkolwiek niektóre klubowiczki zaznaczały, iż dość trudno w jednoznaczny sposób ocenić tę książkę. Losy Sorchy, Lary, Christiana są, z pewnością, bardzo intrygujące, ale nie można powiedzieć, że rzucają na kolana. Są raczej jak gorzka pigułka, którą trzeba przełknąć. Odnosi się wrażenie, że to nie bohaterowie kierują swoim życiem, ale jakaś siła znosząca, być może ów tytułowy dryft? Bo czy nie jest tak w życiu, że nie zawsze los idzie nam na rękę? I czy nie stajemy tak, jak bohaterowie powieści przed licznymi dylematami moralnymi, przed wyborami, niejako na rozstajach i często błądzimy, zanim znajdziemy tę właściwą drogę. O takim właśnie borykaniu się z wyborami jest powieść „Dryft”.

Program realizowany jest we współpracy z Instytutem Książki.

Jolanta Domagała

Kiedy skończyłam czytać ”Zamknięte drzwi” przedstawiałam sobą dziwny widok; wpatrywałam się przezroczystym wzrokiem w jakiś punkt na ścianie, kołysałam się miarowo na kanapie jakbym złapała chorobę sierocą i mocno ściskałam w ramionach powieść sławnej węgierskiej pisarki, Magdy Szabo (z relacji naocznego świadka – mojej rodzonej córki). Myślałam wtedy o tym, że właśnie dotknęłam literackiego nieba… Trafiłam na książkę, o której śmiało mogę powiedzieć, że powaliła mnie na kolana, zachwyciła, szturmem zdobyła serce. Pomyślałam też o tym co mi grozi za zatrzymanie ukochanej, bo nie wyobrażałam sobie półki z ulubionymi książkami bez „Zamkniętych drzwi”. Będą w DKK bić?

Uczucie, że książka mnie zauroczyła może mieć ścisły związek z jej niesamowitą, gorzko-kwaśno-słoną treścią. Bo całkiem prawdopodobne, że za zamkniętymi drzwiami powieści, a raczej po ich otwarciu pojawiła się nieoczekiwanie najprawdziwsza czarownica…

Dlaczego gorzko, kwaśno i słono, i dlaczego czarownica? – Spieszę z wyjaśnieniem.

Otóż opowieść dotyczy skomplikowanej relacji dwóch kobiet; pewnej pisarki i jej tajemniczej, bardzo specyficznej gosposi Emerenc. Związek ów zaczyna się beznamiętnie, może nawet opornie. Bohaterki bardzo się od siebie różnią – sposobem myślenia, wyznawanymi wartościami, doświadczeniem życiowym, pozycją społeczną. Można by tak długo wymieniać. Coś je jednak do siebie ciągnęło. Możliwe, że chodziło o ciekawość zawodową pisarki i jej wrażliwość w połączeniu z poruszającymi, okraszonymi goryczą wspomnieniami służącej. I to, po mojemu, było zarzewiem silnej więzi jaka się między paniami wytworzyła. Ale nie spodziewajcie się sielanki. Kobiety, owszem, ceniły i lubiły się coraz bardziej, ale wcale nie chroniło je to przed licznymi sporami czy wręcz namiętnymi kłótniami. Chwilami traciłam rozeznanie, która z nich wydaje polecenia, a która wykonuje. Obie z bardzo silną osobowością, uparte i pewne swego. Stąd liczne wspomniane „kwasy”. A słono zrobiło się na końcu… Od wzruszenia i łez. Zakończenie porażające, absolutnie zaskakujące, wielkie.

Co do czarownicy… Emerenc przeżyła wiele tragedii. Istny Hiob w spódnicy. Cierpienie i ból wyrobiły w niej jakiś dodatkowy zmysł, zdolność wyraźniejszego widzenia, czucia. Potrafiła „przeszywać” innych wzrokiem, patrzeć w głąb ich duszy. Dostrzegała ludzkie myśli. Jak wiedźma – wiedziała komu dobro, komu zło… Z wierzchu szorstka – w środku ciepła i dobra. Wszyscy ją uwielbiali. Ona sama wyjątkową serdecznością darzyła zwierzęta, bezdomnych, ściganych, skrzywdzonych przez los. Kpiła za to z nieustannie zmieniającej się władzy, gardziła Kościołem i wszelkimi przejawami pasożytnictwa, za które uznawała wszystko, co nie wiązało się z uczciwie wykonywaną pracą własnych rąk. Pracowała jak szalona, jakby w wysiłku szukała ucieczki, ulgi. Marzyła, by kiedyś zarobić na wspaniały rodzinny grobowiec i uparcie zamykała drzwi swego domu nie dopuszczając nikogo do poznania tajemnicy ukrytej za nimi.

Historię „Zamkniętych drzwi”, poznaje się w jakimś czytelniczym transie, bo napięcie serwowane przez autorkę, niczym w najlepszym kryminale, już na początku jest ogromne, a do końca tylko i wyłącznie rośnie, hipnotyzując tym odbiorcę, sprawiając, że staje się głuchy i ślepy na bodźce z zewnątrz. Paradoksalnie przebogate, pyszne opisy postaci – dla mnie mistrzowskie po prostu – potęgują wspomniane napięcie, zamiast je osłabiać.

Formą opowieść przywodzi na myśl spowiedź. Narratorka-pisarka na wstępie wyznaje (mamy tu narrację pierwszoosobową), że kogoś zabiła, chociaż chciała uratować… Intrygujące, prawda?

Magda Szabo pisze „szampańsko”. Cudownie. W ogóle jej styl, język bogaty w uderzające trafnością spostrzeżenia, głębia przedstawianych opisów postaci, wręcz ich koronkowość, lekkość pióra i niesamowitość samej historii sprawia, że nie sposób się od lektury oderwać i nie zachwycić. A gdy opowieść się wypełni, ręce same składają się do owacji. Polecam jak nigdy dotąd. Ręczę, że czytając „Zamknięte drzwi” odwiedzicie literacki raj.

Jolanta Domagała

28 sierpnia 2013 roku odbyło się kolejne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki, na którym omawialiśmy intrygującą powieść Magdy Szabo pt. ”Zamknięte drzwi”. W spotkaniu wzięło udział siedem osób. Autorka jest jedną z najważniejszych pisarek węgierskich. „Zamknięte drzwi” to niezwykła opowieść o trudnej przyjaźni, wymagającej wielu wyrzeczeń i poświęceń. Książka zachwyciła wszystkich klubowiczów, uznali ją za godną polecenia i skłaniającą do refleksji.

Program realizowany jest we współpracy z Instytutem Książki.

Chęcińska Biblioteka po raz kolejny zadbała o to, aby młodzi czytelnicy wykorzystali czas wakacji twórczo i ciekawie. W lipcu dzieci miały okazję uczestniczyć w warsztatach literacko – plastycznych rozwijających ich wrażliwość i wyobraźnię. Inspiracją twórczych działań „małych artystów” były baśnie czytane na głos lub słuchane z audiobooka. Dzieci odbyły podróż po baśniach z różnych stron świata. Głośnemu czytaniu towarzyszyły zajęcia plastyczne kształtujące wyobraźnię i sprawności manualne dzieci. Powstało wiele prac plastycznych, które stały się ozdobą naszej biblioteki. Zajęcia przygotowano tak, aby wspólnie spędzony czas dostarczył wszystkim miłych wrażeń i niepowtarzalnych przeżyć. Atrakcją tegorocznych wakacji były warsztaty tworzenia biżuterii. Dzięki uprzejmości studentki Karoliny, dzieci miały okazję poznać tajniki powstawania kolczyków. Niezależnie od pogody w naszej bibliotece zawsze świeciło słońce. Na zakończenie wszyscy uczestnicy otrzymali pamiątkowe dyplomy
i małe upominki, a prace wykonane na zajęciach, zostały umieszczone na tablicy wystawowej.

28 sierpnia 2013 roku o godz. 17.00, odbędzie się spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki działającego przy Miejsko-Gminnej Bibliotece Publicznej w Chęcinach

17 lipca 2013 roku odbyło się spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki. Uczestniczyło w nim sześć klubowiczek. Tym razem, naszym tematem był „Monopol na zbawienie” autorstwa Szymona Hołowni. W swojej książce autor w prosty i jasny sposób stara się przybliżyć czytelnikom trudny i drażliwy dla wielu temat wiary i religii. „Monopol na zbawienie” napisany jest lekkim językiem, z dużym poczuciem humoru i bez zbędnego patosu. W naszej dyskusji klubowej nie zabrakło również osobistych refleksji na temat niektórych spraw związanych z wiarą. Uczestniczki spotkania uznały, że jest to bardzo wartościowa, mądra lektura, z pewnością godna polecenia.
Program realizowane jest we współpracy z Instytutem Książki

26 czerwca w murach zabytkowej kamienicy „Niemczówka” odbyło się spotkanie z poetą, prozaikiem – Stanisławem Rogalą. Pomysłodawcą spotkania był Radny Rady Miejskiej w Chęcinach, Tomasz Żelichowski, a organizatorami Burmistrz Gminy i Miasta Chęciny, Robert Jaworski oraz Miejsko-Gminna Biblioteka Publiczna.
Twórczość literacką, biografię i drogę życiową Stanisława Rogali przedstawiła Anita Żelichowska, która obecnie pisze doktorat na temat dorobku naukowego pisarza. W ujmujący sposób fragmenty wierszy i prozy Stanisława Rogali zaprezentowali uczniowie Publicznego Gimnazjum Nr 2 w Wolicy: Ewa Budziosz, Sebastian Grajek i Wiktor Kluzek. Urzeczony klimatem spotkania i piękną recytacją w wykonaniu młodzieży, pisarz opowiadał jak wielką rolę w jego życiu odegrały książki i rodzina. Wielokrotnie uczestnicy wieczorku dopytywali o pierwsze spotkania pisarza z Chęcinami i co skłoniło go do poświęcenia Ziemi Chęcińskiej tak wiele miejsca w swej twórczości. Na zakończenie spotkania Burmistrz Gminy i Miasta Chęciny, Robert Jaworski podziękował gościowi za spotkanie i za propagowanie walorów kulturowo-przyrodniczych naszej gminy. Spotkanie prowadziła Barbara Woś, starszy bibliotekarz z Miejsko- Gminnej Biblioteki Publicznej w Chęcinach.
Stanisław Rogala jest autorem 59 pozycji książkowych. Wiele z nich poświęcił Gminie Chęciny. Napisał m.in.: „Góry Świętokrzyskie”, „Świętokrzyski Zbój”, „O jeleniu świętokrzyskim”, „Strzelcy i Sokoły”, „Duchy chęcińskiego zamku”, „Księżycowe wakacje”. Jest również autorem wielu przewodników i artykułów.
Renata Janusz

17 lipca 2013 roku o godz. 16.00, odbędzie się spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki działającego przy Miejsko-Gminnej Bibliotece Publicznej w Chęcinach.

29 maja 2013 roku odbyło się kolejne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki. Uczestniczki rozmawiały o autobiograficznej książce Romy Ligockiej pt. „Dobre dziecko”. Bardzo osobista opowieść autorki jest kontynuacją niezwykle popularnej „Dziewczynki w czerwonym płaszczyku”. W powieści „Dobre dziecko” autorka odkrywa przed czytelnikiem swoją trudną i często bolesną przeszłość. Głównym tematem opowieści są skomplikowane relacje córki z matką. Książka zrobiła na wszystkich klubowiczach ogromne wrażenie. Napisana jest pięknym językiem, czyta się jednym tchem, a przedstawiona historia na długo pozostaje w pamięci. Klubowicze polecają.