Jesienne spotkanie DKK

22 października, 2012

„…Niczego nie żałuję. Żal mi tylko, że wszyscy chcą pozbawić mnie dziennika, jedynego przyjaciela, na którego mogę liczyć, jedynego, dzięki któremu moje życie staje się znośne; gdyż szczęście, jakie przeżywam z innymi ludźmi, jest bardzo nietrwałe, rzadko mam ochotę do zwierzeń, a najmniejsza oznaka braku zainteresowania wystarczy, by zamknąć mi usta. W dzienniku czuję się swobodnie…”
(Dziennik Anaїs Nin, tom I: 1931-1934)


Na comiesięcznych spotkaniach Dyskusyjnego Klubu Książki dzielimy się odczuciami i emocjami, jakie przeżyliśmy dzięki przeczytanej książce. Październikowe spotkanie, poświęciliśmy na rozmowę o książce wyjątkowej i z pewnością nie należącej do gatunku literatury „ lekkiej i łatwej”. Omawiany przez nas „Dziennik” Anaïs Nin jest lekturą niezwykle piękną i pełną uczuć. Dzieło życia francuskiej pisarki już przed publikacją stało się legendą i zaliczane jest do najbardziej niezwykłych dzienników w historii literatury. Książka zachwyciła wszystkich klubowiczów, uznali ją za godną polecenia, skłaniającą do refleksji i zadumy nad wieloma tematami.

Program realizowany jest we współpracy z Instytutem Książki


Spotkanie DKK

27 września, 2012

2 października 2012 roku o godz. 16.00, odbędzie się spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki działającego przy Miejsko-Gminnej Bibliotece Publicznej w Chęcinach.

Recenzja książki Małgorzaty J. Kursy pt. „Teściową oddam od zaraz”.

27 września, 2012

Małgorzata Kursa, autorka „Teściową oddam od zaraz” przykuła moją uwagę nie tylko tajemniczą, a zarazem rozpaczliwą tytułową propozycją, ale również stwierdzeniem zamieszczonym na obwolucie książki, że „od ludzi poważnych i ponurych ucieka spłoszonym truchtem”.  Myśl owa sprawiła, iż autorka od razu stała mi się bliska, gdyż odczuwam podobnie. Zaś książka zajęła moją uwagę po ostatnie zdanie ostatniej strony, podbijając przy tym szturmem serce nieprawdopodobną dawką humoru. Sądzę, iż pani Małgorzata posiadła niezwykły dar kojenia skołatanych czytelniczych nerwów śmiechem.  Jej, jak sama twierdzi „humorystyczne czytadło” podarowało mi wiele radości, odwróciło uwagę od trosk i zmartwień, sprawiło, że odetchnęłam głębiej.  Książki bywają różne, jak różni są ludzie i bardzo dobrze, bo potrzebujemy urozmaicenia niczym powietrza… Zdarzają się, więc smutne, wstrząsające, refleksyjne. Ta akurat jest wesoła, emanująca ciepłem i optymizmem, mimo, że nie brakuje w niej „ostrzejszych” wręcz makabrycznych scen, związanych z pojawianiem się denatów.  „Teściową oddam od zaraz” to jednocześnie kwintesencja świetnego języka oplątanego nie tylko humorem, lecz również niekłamanym urokiem bohaterów oraz zagadką kryminalną. Swoista komedia sensacyjna, od strony literackiej profesjonalnie podana od początku do końca.

Akcja powieści ma miejsce w Kraśniku, a rozpoczyna się w mieszkaniu jednej z bohaterek – Izabeli Łęckiej, która knuje wraz z przyjaciółką Amą, jak chytrze pozbyć się nadopiekuńczej teściowej. Starsza pani po każdej wizycie u rodziny pozostawia zniszczenia niczym po przejściu huraganu. Wątek teściowej traci jednak na sile na skutek wyjścia na jaw okoliczności łagodzących – dojmującej samotności i opuszczenia oraz chęci bycia potrzebną Anny Łęckiej. Bystra w końcu Iza dostrzega przyczynę kataklizmów i daje matce męża drugą szansę.  Jak wiadomo życie, zwłaszcza to wykreowane w książkach, nie lubi próżni, więc na horyzoncie pojawiają się chmury, prawdziwe kłopoty w postaci TRUPA.  Śmierć dotyka ciotkę Amy – Eleonorę Krasińską, osobę zadufaną w sobie, patrzącą na innych z góry, dysponującą znacznym majątkiem w postaci zabytkowych mebli. Eleonora na krótko przed śmiercią sprzedaje niewielki stolik, w środku którego nabywca, już po dokonaniu transakcji, dokonuje w obecności swego przyjaciela prokuratora, niezwykłego odkrycia – wyciąga zeń zawiniątko z cenną biżuterią. Nowy właściciel stolika – stolarz pasjonat – Paweł Łęcki, mąż Izabeli staje twarzą w twarz z ogromną sensacją, tajemnicą, która każe się rozwiązać! Niestety sprawę przejmuje właściwy do tego organ czyli prokurator, dodam – niezwykle przystojny, bystry, wolny ….i „strzelający oczkami” do Amy, która także ma ochotę na rozwikłanie zagadki śmierci „rodzonej” ciotki. Akcja nabiera rozpędu, mnożą się ciemne typki, przybywa rodzinnych trupów, zdarzają się zadziwiające próby powstrzymywania włamywaczy za pomocą …korkociągu.  Na scenie pojawia się ponadto genialna kucharka Wanda, absolutny gwoźdź programu, a puenta czai się w cieniu kopii znanego obrazu Claude’a Maneta – „Maki”. Bezsprzecznie cudowna, wakacyjna lektura, głównie za sprawą plastycznego, swobodnego języka powieści, totalnie wyzutego z patosu i nadęcia oraz stworzenia przez autorkę niezwykłej galerii postaci, do których bardzo łatwo przylgnąć za ich urok, spontaniczność i naturalność.  Przyznam się, że bohaterowie oraz obrazy malowane przez Małgorzatę Kursę tak bardzo mnie oczarowały i wciągnęły, iż sięgnęłam po inne powieści jej autorstwa (genialną „Babską misję”, niezwykłą „Tajemnicę sosnowego dworku” czy fascynujące „Najlepsze jest najbliżej”. Nie zawiodłam się, przeciwnie rozsmakowałam się w ich oryginalnym klimacie na amen. Odnalazłam tam dla siebie morze humoru „z najwyższej półki”, ale również niespodziewaną w lekkiej powieści – głębię, czyli przebijającą z tych wesołych historii troskę o człowieka, poprzez ukazanie, jak wielkie znaczenie w jego życiu ma przyjaźń, szczerość, prostolinijność, zaufanie – oczywistości pogubione przez nas we wrogo pokręconym wirze życia, a przecież wciąż najważniejsze.  Pani Małgorzato, bardzo Pani dziękuję za świetną książkę.

Jolanta Domagała

Wrześniowe spotkanie DKK

27 września, 2012

„Czytanie książek to najpiękniejsza zabawa, jaką sobie ludzkość wymyśliła.”

[Wisława Szymborska]

Dnia 4 września 2012 r. odbyło się spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki działającego przy Bibliotece Publicznej w Chęcinach. Tematem dyskusji była powieść Małgorzaty J. Kursy pt. „Teściową oddam od zaraz”. Książka jest intrygującą, zabawną historią kryminalną z doskonale nakreślonymi sylwetkami bohaterów. Dowcipne dialogi sprawiają, że powieść czyta się z wielką przyjemnością, a lekki styl pisania autorki, powoduje, że czytelnik nie może się od niej oderwać. Klubowiczki uznały, że przy tej powieści się nie sposób się nudzić. Książka relaksuje i poprawia humor.

Program realizowany jest we współpracy z Instytutem Książki


„Teściową oddam od zaraz”- Spotkanie DKK

28 sierpnia, 2012

4 września 2012 roku o godz. 16.00, odbędzie się spotkanie DKK działającego przy Miejsko-Gminnej Bibliotece Publicznej w Chęcinach. Omawiać będziemy książkę Małgorzaty J. Kursy pt. „Teściową oddam od zaraz”.

„U mnie zawsze świeci słońce”- Sierpniowe spotkanie DKK.

26 sierpnia, 2012

Niepowtarzalna atmosfera towarzyszyła kolejnemu comiesięcznemu spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki, które odbyło się 7 sierpnia  2012 roku. Tematem dyskusji była powieść pt. „U mnie zawsze świeci słońce” autorstwa Victorii Twead. Książka jest pełną humoru opowieścią o spełnianiu marzeń. Victoria wraz z mężem porzuca szarą, deszczową Anglię i przeprowadza się do malowniczej wioski w słonecznej Andaluzji. Zabawne perypetie pary Anglików w hiszpańskiej wiosce wciągają czytelnika. Dzięki lekturze możemy poznać tradycyjne święta w Hiszpanii, znaleźć wiele przepisów na różnorodne potrawy, zdobyć masę ciekawych informacji o regionie. Wspaniała atmosfera panująca w andaluzyjskiej miejscowości przyciąga czytelnika. Klubowiczki przeczytały książkę z wielkim zainteresowaniem, a niektóre nabrały ochoty na wakacje w małym hiszpańskim miasteczku.

Spotkanie było bardzo udane i z niecierpliwością oczekujemy na kolejne, które odbędzie się
4 września 2012 roku o godz. 16.00

Program realizowany jest we współpracy z Instytutem Książki


Wakacyjne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki

26 sierpnia, 2012

Lipcowe spotkanie DKK odbyło się w niecodziennych okolicznościach. Na zaproszenie naszych klubowiczek- Ani, Basi i Gosi wyruszyłyśmy na łono natury do przepięknego Ostrowa. Tym razem, przedmiotem dyskusji była książka Joanny Rawik pt. „ Ptak smutnego stulecia. Edith Piaf”. Autorka –wybitna pieśniarka, aktorka i publicystka zafascynowana postacią i piosenkami Edith Piaf napisała bardzo dobrze udokumentowaną opowieść o kobiecie, w czarnej, skromnej sukience, obdarzonej przez naturę fenomenalnym, niepowtarzalnym głosem, który swoją magią przyciągał i wzruszał miliony słuchaczy na całym świecie. Książka wywarła ogromne wrażenie na klubowiczkach, dostarczyła wiele przeżyć i emocji. Dzięki lekturze mogłyśmy poznać bogate i szalone życie Edith Piaf największej pieśniarki XX wieku -Paryskiego Wróbelka.

Dzień w Ostrowie był pełen atrakcji i niespodzianek. Nasze wspaniałe gospodynie i przewodniczki zabrały nas również na cudowną wędrówkę do „Ptasiego Azylu” Ośrodka Pomocy Dzikim Zwierzętom, gdzie spędziłyśmy popołudnie w towarzystwie niezwykle gościnnych gospodarzy Państwa Wróblewskich.

Miło będziemy wspominać przyjemną atmosferę Ostrowa tworzoną przez aromatyczne zapachy łąk, bajeczne kolory i piękne krajobrazy.

Program realizowany jest we współpracy z Instytutem Książki.


Wyjazdowe spotkanie DKK

25 czerwca, 2012

Kolejne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki odbędzie się 10 lipca 2012 roku w przepięknym Ostrowie. Omawiać będziemy książkę Joanny Rawik pt.„Ptak smutnego stulecia. Edith Piaf ”.

„Saturn”- Spotkanie DKK

25 czerwca, 2012

11 czerwca 2012 roku członkowie Dyskusyjnego Klubu Książki działającego przy Miejsko-Gminnej Bibliotece Publicznej w Chęcinach spotkali się po raz kolejny by podzielić się wrażeniami z przeczytanej książki. Tematem dyskusji była powieść pt. „Saturn” autorstwa Jacka Dehnela.W spotkaniu wzięło udział sześć klubowiczek.
Książka wzbudziła wiele kontrowersji wśród członków DKK. Dzięki temu rozwinięto bardzo ciekawą dyskusję i to nie tylko na temat przeczytanej powieści. Atmosferę ożywionej polemiki ochładzały przepyszne lody. Klubowicze ocenili książkę bardzo dobrze. Uznali, że jest to lektura niezwykle ciekawa, którą warto polecić.

Program realizowany jest we współpracy z Instytutem Książki.


Recenzja „Pozłacanej rybki” Barbary Kosmowskiej.

15 czerwca, 2012

Pozłacana rybka” Barbary Kosmowskiej to rewelacyjna książka, nie pozwalająca o sobie zapomnieć. Trudno wyrzucić z pamięci jej bohaterów, zwłaszcza pięcioletniego Fryderyka, któremu nie dane było dożyć ostatniej strony powieści, ani też wyjechać na wymarzoną wieś, o co mam wielką pretensję do autorki.  Tylko ona jedna mogła spełnić ostatnie marzenie odchodzącego dziecka, ale tego nie uczyniła.  Pytam: DLACZEGO? Czy chciała przez to pokazać kruchość i nieprzewidywalność człowieczego losu? Sądzę, że tak, bo tematem powyższej książki jest ludzkie życie, w którym ważne rzeczy splatają się z błahymi, łzy radości mieszają się ze łzami rozpaczy.

Główna bohaterka, Alicja – zapalony fotograf, żyje początkowo nieco pod kloszem. Rozpieszczona jedynaczka, nadskakujący jej rodzice, cudowni dziadkowie mieszkający na sielskiej wsi, (gdzie często zapraszają ukochaną wnuczkę), wierna przyjaciółka Sara, no i wreszcie wymarzony chłopak – to przyjazny świat kręcący się wokół dziewczyny.

Ale ta lektura to także opowieść o  kłopotach, które jak nieproszeni goście zjawiają się w najmniej spodziewanej chwili. W życiu Alicji pojawił się rozwód rodziców, rozłąka z ukochanym, konflikt z przyjaciółką i najgorsze – choroba młodszego, przyrodniego brata, początkowo nielubianego, z czasem jednak najbardziej uwielbianego na świecie – Jaszczurka. Chłopczyk został dotknięty przez los straszliwą chorobą, odbierającą go, powoli acz nieuchronnie, Alicji i bliskim. Trudno było czytać końcowe fragmenty, bezradnie godzić się na dramat. Zwłaszcza, że śmierć dotknęła małe dziecko, głodne życia, pełne ufności i nadziei, zasługujące na lepsze jutro.

Autorka pokazała, że trzeba się liczyć z bólem, cierpieniem i  odchodzeniem kochanych osób, bo takie niestety jest życie; piękne, ale nietrwałe. A czasem bardzo niesprawiedliwe! Barbara Kosmowska niezwykle lirycznie i z pełną wyczucia delikatnością, bez zbędnego patosu, uświadomiła, że nasz „real” to nie bajka, a złote rybki nie koniecznie spełniają ludzkie życzenia. Skłoniła do zatrzymania się na chwilę i pochylenia nad losem człowieka. Zachęciła do refleksji nad trudnymi, ale bardzo ważnymi kwestiami.

Gorąco polecam tę wyjątkową książkę.

Daria Domagała Klasa I gimnazjum