Wiosna to bardzo piękny czas w roku, inspirujący do pracy, do rozwijania zainteresowań, do poszerzania wiedzy, do rodzenia się nowych, ciekawych pomysłów. Właśnie wiosną, a konkretnie w marcu, mija okrąglutka rocznica zmaterializowania się idei mającej na celu szerzenie czytelnictwa na terenie naszej gminy, a mianowicie powstania przy Bibliotece w Chęcinach Dyskusyjnego Klubu Książki, do którego mam przyjemność należeć. DKK to swoista płaszczyzna wymiany myśli, spostrzeżeń, poglądów na temat przeczytanej właśnie książki w bardzo sympatycznym gronie osób, dla których książka to coś więcej niż sposób na zabicie nudy. To pasja, niezapomniane przeżycie, zaskakująca przygoda, obrazy, smaki, zapachy, emocje, o które trudno w szarym, codziennym życiu. To mentalna podróż po świecie, obserwowanie człowieka pod kątem jego zachowań w zależności od rejonu geograficznego, jaki zamieszkuje, jaką filozofię życia wyznaje, jakimi wartościami się kieruje. To historia, w którą się zanurzamy i za którą chcemy podążać. Za książką zaś podąża DKK i staje się bazą do zainicjowania rozmowy na tematy wypływające z omawianej lektury, ale także idące krok dalej. Czasem powieść bywa pretekstem do polemiki na absorbujące nas aktualnie tematy społeczne, obyczajowe czy polityczne. Tak było w czasie analizowania książki, którą nasz klub debiutował, mianowicie powieści Sylwii Chutnik „Kieszonkowy atlas kobiet”, pozycji trudnej, wymagającej, ale zarazem bardzo obrazowej, skłaniającej do głębokiej refleksji. Podobnie ekscytowaliśmy się losem polskiej emigracji w USA, przy okazji omawiania powieści pt. „Floryda story” Krystyny Nepomuckiej. Wiele z pozycji goszczących u nas wzruszało i poruszało do głębi. Choćby „Kamień w sercu” Katarzyny Leżeńskiej, „Ta druga” Karoliny Wilczyńskiej czy też „Kto ze mną pobiegnie?” Dawida Grosmana. Ja osobiście mam wyjątkowy stosunek do książki Mollie Gillen „Maud z Wyspy Księcia Edwarda”, za przybliżenie nieznanych faktów z życia pisarki kanadyjskiej L.M. Montgomery, będącej moją ulubioną autorką z dzieciństwa. Zdarzyły się nam również niesamowite książki, które czytało się tak, że zapierało dech z emocji – mam na myśli „Szklany zamek” Jeannette Walls, „Ziemię kłamstw” Anne B. Ragde oraz „Willę” Magdaleny Zimniak. Czas spędzony z tymi, a także z wieloma innymi, równie pasjonującymi, książkami, w gronie osób podobnie reagującymi na słowo pisane, uznaję za niezwykle cenne doświadczenie i wielką przyjemność. Dlatego bardzo dziękuję naszej pani moderator – Basi Woś za zaproszenie mnie do klubu książki. Również za tworzenie niepowtarzalnego klimatu na naszych spotkaniach, za ciepło i akceptację, jaką nas darzy, za pyszne ciastka i wyborną kawę, no i oczywiście za niebanalne książki, które nam dzielnie podsuwa. Chciałabym na koniec przytoczyć fragment wiersza znalezionego na jednym z blogów czytelniczych („Zasiedzisko”, redagowanym przez Paulę), który wyjątkowo celnie opisuje mój ( choć myślę, że nie tylko) stosunek do książki i każdej formy spędzania z nią czasu:
„Lubię zasiedzieć się nie poganiana przez czas,
zaczytać się pochłaniana nieistniejącą rzeczywistością,
zapatrzeć się urzeczona światem lub fikcją,
która pociąga bez reszty,
zasłuchać się w dźwięki, które wprawiają mnie w euforię…”.
Jolanta Domagała
